مردم وسفونجرد برخلاف روستاهای اطراف که بیشتر خلج هستند به زبان فارسی صحبت میکنند، و برخی واژههای خاص گویش خود را دارا هستند. براساس پژوهشهای یکی از باستانشناسان بومی این منطقه، تاریخچه زندگی در این روستا به حدود ۳۰۰۰ سال قبل میرسد. عبدالرضا عباس زاده در توضیح سابقهٔ وسفونجرد میگوید: «چون در حدود ۱۷ کیلومتری این روستا در روستای دولت آباد، در تپه گردالی آثاری از حدود ۵۰۰۰ سال پیش بدست آمده، احتمال دارد که در آینده نزدیک آثاری قدیمیتر در این منطقه نیز بدست بیاید.»
بسنگرد روستایی ییلاقی در دامنه رشته کوههای مرکزی ایران است. آب و هوای این روستا در زمستان سرد و خشک، و در تابستان معتدل است. وسفونجرد از نظر ریخت شناسی، روستایی «پلکانی» است که در دو طرف دامنه کوهی ساخته شدهاست. درگذشته بیشتر خانهها از خشت و گل ساخته میشدند و دارای ایوانی رو به دشت بودند، اما امروزه بیشتر خانههای خشتی-گلی جای خود را به خانههای آجری با سقف شیروانی یا مسطح آهنی دادهاند.
بافت اصلی و قدیمی روستا شامل محله بالا و محله پایین میشود، اما در کنار این دو محلهٔ قدیمی، محلات جدیدی همچون شَلبِبا، بونَبا، درآسیاب و الله محمدعلی ساخته شدهاند.
بسنگرد دارای دو دشت چسبیده به روستا به نامهای باغ بالا و باغ پایین است که عمده زمینهای کشاورزی و باغهای روستا در امتداد این دو دشت قرار دارند؛ بقیه دشتهای روستا به صورت مزارعی بزرگ در اطراف روستا واقعند. مادونان، باگزنه، احمدآباد، بادشته، قزل چشمه و بستان از مهمترین مزارع اطراف این روستا هستند. آب کشاورزی روستا از طریق قنات اصلی روستا که در شمال غربی روستا در مزرعه باغ بالا قرار دارد تأمین میشود، و درطی یازده روز کل زمینهای کشاورزی روستا را سیراب میکند. در روستا چشمه و قناتهای دیگری همچون قنات دیلیون و چشمه محله بالا وجود دارند که در آبیاری زمینهای روستا به قنات اصلی ده کمک میکنند.
از محصولات باغی بسنگرد میتوان به بادام و گردو،انار،گیلاس،آلبالو اشاره کرد.